Znasz to uczucie?
W Twojej głowie wytwarza się niesamowity pomysł jak zwojować świat, ale Twój głos krytyczny ma inne plany
Kogo posłuchasz? Tego co podpowiada Ci intuicja czy tego co powiada Ci głos krytyczny?
W większości przypadków słuchamy się swojego głosu krytycznego
Dlaczego? Bo poza głosem krytycznym pojawiają się EMOCJE poczucie beznadziei smutku lęku bezradności
I finalnie wegetujemy sobie dalej w zawieszeniu z lęku przed zmianą i nowym.
W jaki sposób powstał głos krytyczny?
Głos krytyczny nie jest prawdziwą częścią nas. To część w nas, która powstała na podstawie naszych wcześniejszych doświadczeń – tego co usłyszeliśmy, doświadczyliśmy, czy zobaczyliśmy
Głos krytyczny dla naszej podświadomości jest głosem naszych rodziców
Ale jak to? Moi rodzice nigdy nie powiedzieli mi, że jestem beznadziejny. Oni nie musieli tego mówić. Wystarczy, że dali Ci to do zrozumienia.
I co więcej – dużo łatwiej byłoby, gdyby powiedzieli wprost- „jesteś beznadziejny”. Najczęściej ten przekaz szedł drogą podprogową „Asia dostała 6 a Ty?”, ” Dlaczego nie odrobiłaś lekcji?”, „Czemu się smucisz, przecież nic się nie stało?” – to wszystko powoduje, że powstało w nas przekonanie „Coś jest ze mną nie tak”
1. Przyjrzyj się swojej krytyce 2. Zacznij ją rozpoznawać 3. Uświadom sobie, że to nie jest Twoja prawdziwa część, że Ty w sobie jesteś kompletny 4. Znajdź źródło skąd ten głos pochodzi 5. Daj odczuć tej części w Tobie, która w to uwierzyła, że ona nie musi już siedzieć w tym zawieszeniu i w to wierzyć.
A następnie podaruj jej nowe wspierające przekonania
Ale co najważniejsze to ODCZUJ EMOCJE, które się z tym wiążą. Zagłuszanie głosu krytycznego poprzez afirmację, ucieczki czy inne rozpraszacze nic nie da – on dalej będzie w Tobie
O głosie krytycznym opowiadam między innymi w moim kursie „Zobacz swój lęk”
Dominika